Dom energooszczędny
Aktualnie w Polsce wskaźnik zapotrzebowania ciepła do ogrzania budynku mieszkalnego wynosi, w zależności od kształtu i wielkości budynku, ok. 90-120 (do 150) kwh/mkw (kilowatogodzin na metr kwadratowy) powierzchni użytkowej na rok.
Jako dom energooszczędny określamy taki budynek, w którym zużywa się od 25 do 50% mniej energii niż w budynku, który spełnia obecnie obowiązujące wymagania prawne.
Energooszczędność budynku planuje się już na etapie projektu. Aby dom po jego zbudowaniu okazał się rzeczywiście energooszczędny, w projekcie powinny być zawarte szczegóły rozwiązań technicznych umożliwiających efektywne gospodarowanie energią w budynku, ale również jednoznacznie określone materiały, z jakich architekt przewiduje budowę domu oraz układ pomieszczeń i otworów okiennych względem stron świata. Przy budowie domu energooszczędnego ważne jest, aby dokładnie odwzorować wszystkie szczegóły i rozwiązania zawarte w dokumentacji, które to decydują właśnie o tym, że budynek może nosić takie miano. To właśnie błędy wykonawcze są najczęstszą przyczyną utraty parametrów energooszczędności domu.
Dom energooszczędny powinien być rozwiązaniem optymalnym, wyważonym pomiędzy kosztami inwestycji a czasem zwrotu poniesionych kosztów na przestrzeni kilku lat. Zastosowanie wełny mineralnej czy styropianu to wydatek stosunkowo niewielki, ponieważ zyski w kosztach ogrzewania, np. dla ścian w technologii szkieletowej, mogą sięgnąć nawet 30%. Dodatkowe koszty związane z wentylacją z odzyskiem ciepła (rekuperacja) mogą się zwrócić już po 3-5 latach. Najdłużej trwa amortyzacja inwestycji w okna o współczynniku U<1,0 W/mkw, kolektory słoneczne czy pompy ciepła, gdzie poniesione wydatki zwracają się zwykle po kilkunastu latach.
